به نقل از «فرارو»

جلوگیری از سرطان روده با داروی دیابت و چاقی

تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۰۱۲۹۰

بر اساس تجزیه و تحلیل جدید پژوهشگران در ایالات متحده، دارویی که معمولا برای درمان دیابت نوع ۲ و کاهش وزن استفاده می‌شود، می‌تواند به طور موثری در برابر سرطان روده بزرگ (کولورکتال) محافظت ایجاد کند.

به گزارش ایسنا، داروی مورد نظر در دسته‌ای از دارو‌ها قرار دارد که به عنوان آگونیست‌های گیرنده پپتید-۱ شبه گلوکاگون (GLP-۱ RAs) شناخته می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این داروی شگفت‌انگیز با نام تجاری Wegovy فروخته می‌شود و آثاری از کاهش وزن و کاهش خطر مشکلات قلبی عروقی را نیز از خود نشان داده است.

ما می‌دانیم که اضافه وزن یا ابتلا به دیابت نوع ۲ خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش می‌دهند؛ این دارو ضمن این که به همین مشکلات می‌پردازد، موارد سرطان روده را در افرادی که اضافه وزن ندارند یا چاق نیستند نیز کاهش می‌دهد.

سرطان روده بزرگ (Colorectal cancer) که به نام‌های سرطان کولون، سرطان رکتوم یا چنگار روده بزرگ نیز شناخته می‌شود، به رشد سلول‌های سرطانی در کولون یا رکتوم (بخشی از روده بزرگ) گفته می‌شود. این بیماری به دلیل رشد و تکثیر غیرطبیعی سلول‌ها اتفاق می‌افتد. این سلول‌ها می‌توانند به بافت‌های دیگر بدن انتشار و یا در آن‌ها تکثیر یابند. نشانه‌ها و علائم این بیماری می‌تواند شامل مواردی همچون خون در مدفوع، تغییر در حرکات روده و دفع مدفوع، کاهش وزن و خستگی همیشگی باشد.

ناتان برگر، دانشمند تحقیقات پزشکی در دانشکده دانشگاه کیس وسترن رزرو (Case Western Reserve) می‌گوید: نتایج ما به وضوح نشان می‌دهد این دارو در جلوگیری از ایجاد سرطان روده بزرگ، به طور قابل توجهی موثرتر از دارو‌های رایج ضد دیابت مانند متفورمین یا انسولین است.

برگر و همکارانش داده‌های جمع آوری شده از بیش از یک میلیون بیمار را در پایگاه داده ملی سوابق سلامت ایالات متحده بررسی کردند و بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را که درمان‌های متفاوتی را برای این بیماری انجام داده بودند، شناسایی کردند.

سپس مطابقت‌ها تا آنجایی که ممکن بود بر اساس ویژگی‌هایی نظیر جنسیت، نژاد، سن و وضعیت اجتماعی-اقتصادی انجام شد.

در ۲۲ هزار و ۵۷۲ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ که تحت درمان با انسولین قرار گرفته بودند، ۱۶۷ مورد سرطان روده بزرگ ثبت شد. در حالی که در یک مجموعه مشابه از ۲۲ هزار و ۵۷۲ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ تحت درمان با داروی GLP-۱ RAs، فقط ۹۴ مورد سرطان روده بزرگ وجود داشت که حاکی از کاهش ۴۴ درصدی است.

این تیم همچنین دو گروه متشکل از ۱۸ هزار و ۵۱۸ بیمار دیابت نوع ۲ را که با داروی متفورمین درمان شده بودند، در مقابل بیماران استفاده کننده از GLP-۱ RAs مورد بررسی قرار دادند. در اینجا، تعداد موارد سرطان روده بزرگ به ترتیب ۱۵۳ در مقابل ۹۶ بود که یک کاهش ۳۷ درصدی را نشان می‌دهد. اگرچه اضافه کردن عواملی مانند مدت زمان نظارت بر هر بیمار، این میزان را به ۲۵ درصد کاهش داد.

زمانی که گروه‌ها به بیماران مبتلا به چاقی یا دارای اضافه وزن محدود شدند، این خطر بیشتر کاهش یافت. در این گروه‌ها، داروی GLP-۱ RAs با ۵۰ درصد کاهش در موارد سرطان روده بزرگ در مقایسه با افراد تحت درمان با انسولین و ۵۸ درصد کاهش در مقابل افراد تحت درمان با متفورمین همراه بود.

این نتایج برای اثبات اینکه داروی GLP-۱ RAs به شکل ویژه در برابر سرطان روده بزرگ محافظت ایجاد می‌کند، حتی اگر گروه‌های مختلف تا حد ممکن با هم مطابقت داشته باشند، کافی نیست، اما قطعاً نشان می‌دهد که تحقیقات و آزمایش‌های بالینی بیشتر، ارزش پیگیری دارند.

این کارآزمایی‌ها می‌توانند داروی GLP-۱ RAs را با دقت بیشتری بررسی کنند تا تجزیه و تحلیل کنند که چگونه ممکن است این دارو مانع از ایجاد سرطان روده بزرگ شود.

با توجه به شیوع روزافزون چاقی و قرارگیری سرطان روده بزرگ به عنوان دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده (مسئول حدود ۵۲ هزار و ۵۵۰ مرگ در هر سال در این کشور) مطمئناً از هرگونه پیشرفت در این حوزه استقبال می‌شود.

رونگ ژو پژوهشگر این مطالعه از دانشگاه کیس وسترن رزرو می‌گوید: طبق دانش ما، این اولین نشانه‌ای است که این دسته از دارو‌های محبوب کاهش وزن و ضد دیابت، بروز سرطان روده بزرگ را نسبت به سایر عوامل ضد دیابت کاهش می‌دهند.

این پژوهش در مجله JAMA Oncology منتشر شده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: دیابت نوع ۲ سرطان روده بزرگ قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل سرطان روده بزرگ دیابت نوع ۲ تحت درمان کاهش وزن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۰۱۲۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داروی اوزمپیک شخصیت افراد را تغییر می‌دهد؟

ایتنا - براساس آخرین پژوهش‌ها درمورد داروهای کاهش وزن، برخی مصرف‌کنندگان مدعی‌اند که داروی «پپتید شبه‌گلوکاگون ۱» (جی‌ال‌پی-۱) و سایر داروهای مشابه، به موازات کاهش وزن، در آنها احساس اضطراب، افسردگی و گاه افکار مرتبط با خودکشی پدید آورده است.
برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که برخی داروهای درمان دیابت ممکن است شخصیت و رفتار افراد را تغییر دهند. به گزارش نیویورک‌پست، داروهایی نظیر اوزمپیک (ozempic) و ویگووی (Wegovy‌) بر میزان دوپامین تاثیر می‌گذارند. دوپامین بر بخش‌های مختلف بدن تاثیرگذار است.

ترکیبات شیمیایی مغز علاوه بر تاثیر روی انگیزه عاطفی و فیزیکی برای غذا‌ خوردن، بر احساس پاداش، لذت، انگیزه و کنش هم تاثیر می‌گذارد. بر همین اساس، سطوح در حال تغییر این تغییرات شیمیایی این ادعای مصرف‌کنندگان را توجیه می‌کند که چرا تمایلشان به الکل، سکس یا مواد مخدر کاهش می‌یابد.

دکتر کنت بریج، استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب در دانشگاه میشیگان، به دیلی میل گفت: «هم مواد اعتیادآور و هم غذا، سیگنال‌های دوپامین و مناطق یادگیری‌-پاداش یکسانی را در مغز را فعال می‌کنند.» طبق گفته او، در برخی موارد وقتی محققان می‌خواهند چیزی را به حیوانات یاد بدهند، آنها را برای مدتی گرسنه نگه می‌دارند، زیرا گرسنگی به یادگیری کمک می‌کند.

او توضیح می‌دهد: «ظاهرا گرسنگی مختص غذا است، اما گستره‌اش بیش از این است و میل و هوس‌های متعددی را بیدار می‌کند. هنگامی که گرسنه‌اید، ارزش انگیزشی پدیده‌ها، حتی آن‌‌هایی که خوراکی نیستند، افزایش می‌یابد.»

به باور کارشناسان، از آنجایی که این داروها مدت زمان احساس سیری را افزایش می‌دهند، میل به چیزهایی غیر از غذا مانند مواد مخدر و الکل را نیز کاهش می‌دهند. دکتر بریج می‌گوید: «احساس سیری نه‌تنها میل به غذا را کاهش می‌هد بلکه به صورت بالقوه میل به چیزهای دیگر را هم کم می‌‌کند.»

به گفته بریج، هنگام مصرف داروهای جی‌ال‌پی-۱ احتمال کاهش میل جنسی هم وجود دارد. طبق استدلال او از آنجایی‌که رابطه جنسی میل طبیعی لذت‌بخشی است، مسدود کردن مسیر پاداش ممکن است کاهش میل جنسی را به‌دنبال داشته باشد. با این حال او می‌گوید که هنوز مشخص نیست داروهای جی‌ال‌پی-۱ مسیر دوپامین را چگونه مسدود می‌کنند.

در سال ۲۰۲۳، سازمان غذا و داروی ایالات متحده، ۶۰۶ گزارش از اختلالات روان‌پزشکی مرتبط با اوزمپیک، ۳۲۴ گزارش مربوط به ساکساندا (Saxenda) و ۱۹۰ گزارش مربوط به ویگووی دریافت کرده است.